Kocaeli’nin Değirmendere’sinde; doğa içinde, sarılıp sarmalanarak mutlu bir çocukluk yaşadım. Üniversite eğitimi için gittiğim İstanbul, hayatımın epeyce yılına damgasını vurdu. Şehre aşık oldum, semtlerinde hikayeler yazdım günlüğüme. Bir süre habercilik yaptıktan sonra halka ilişkiler sektöründe çok sevdiğim ekip arkadaşlarımla yaratıcı, eğlenceli projeleri hayata geçirdim. Halen aktif olan yemek bloğumu da bu dönemlerde açtım. Bir dönem hayatımın keyfine yoğun olarak; yemek yaparak, yazarak, fotoğraf çekerek vardım.
Doğduğum yer Ankara geri çağırdığında doğrusu pek isteksizdim. Meğer insan yeniden doğarmış, burada anlamayı seçmişim. Kızım Defne’yi hayata getirdiğimin üstünden çok geçmeden Ankara’nın yolunu tuttum. Kızımın büyüyüşünün özel anlarına tanıklık ederken, kendimden kendime yürüyüşümün ilk adımlarını da doğal taşları araştırarak, kuyumculuk eğitimi alarak attım.
Dibe vurma dönemimde nefes seansları alarak su yüzüne çıkacağımı hisseder; "Işığımı yükselten insanlarla bir arada olayım” duası ederdim. İstedim, geldi; Alşimi Bilgelik Okulu’nda ShivaCAN’dan simya öğrenmeye başladım. Eğitimimin 3. yılında da kalpten bağlandığım simyayı, eğitmen olarak anlatma, yayma mutluluğuna eriştim.
Çocukken kış ayazında balkonda saatlerce ayı, tutulmaları seyredişimi; sabah ezanı okunurken uyanıp özlemle ağlayışımı; matematik ve mantık derslerine olan tutkumu; yeni aldığım cihazların broşürlerini son satırına kadar illaki okuyuşumu; hayatımdaki insanların düşüncelerini, davranışlarını analiz etmeyi neden seçtiğimi; oturduğum apartmanın adının Huzur, numarasının 1/7 oluşunun diğerleri gibi tesadüf olmadığını biliyorum. Sayı İlmi, simyadaki ilimler içinde daha fazla çekildiklerimden biri. Yaşam amacım 7; ruhsallığı kanıtlanabilir şekilde, her bilinç seviyesine anlatmak üzere buradayım. Tüm varlığıma şükürler olsun; aşkla, eminlikle, adanmışlıkla Hz. İnsan’a doğru yürüyorum.